1971දී කැලිෆෝනියාවේ රෝසිකෘෂන් ඊජිප්තු කෞතුකාගාරයට ගලින් කරනලද පැරණි ඊජිප්තු මිනී දෙනක් (sarcophagus) හෙවත් මමිකෘත කරනලද මිනී සුරක්ශිතව තබන්නට නිර්මාණය කරන ශෛලමය මිනී පෙට්ටියක් ලැබුණා. මෙය ලැබෙන විට, එයතුල මමියක් තිබෙන බව එය එවා තිබූ ඊජිප්තු රජය හෝ රෝසිකෘෂන් කෞතුකාගාරයේ අධිපතීන් දැනගෙන සිටියේ නෑ. කෞතුකාගාරයට එය ලැබුණු පසු සිදුකරන ලද පරීක්ශාකිරීම් වලදී එය තුල මමියක් තිබෙන බව සොයාගත් අතර මෙම මමියේ කාල නිර්ණ හා වෙනත් රසායණික පරීක්ශණ වලදී එය වසර 2600ක් පැරණි බවත්, එම මමීකෘත කොට තිබූ පිලිවෙල අනුව එය ඊජිප්තු සමාජයේ උසස් යැයි සම්මත පූජක කුළයේ යුසර්මොන්ටු නම් පූජකයාගේ මමිය බව තහවුරු වුනා.
 |
| යුසර්මොන්ටු නම් පැරණි ඊජිප්තු පූජකයාගේ මමීකෘත සිරුර |
මෙම X-රේ ඡායාරූප පරීක්ශාකල මහාචාර්ය ග්‍රෙග් ඇතුලු පිරිසට සිය දෙනෙත් අදහා ගන්නට බැරිවුනු දසුනක් මමියේ දණහිස ප්‍රදේශයෙන් ගන්නා ලද X-රේ ඡායාරූපවල සටහන්වී තිබුණා. එනම් එක් දණහිසක් හරහා ගමන් කොට තිබූ යකඩ ඇණයක්. මෙය කෙතරම් අභව්‍යද යත් මහාචාර්ය වරයා ඇතුලු පිරිස එය මෑත කාළයේදී දණහිසින් කැඩීගිය කකුල නැවැත සවිකිරීම සඳහා යොදන්නට ඇති බව නිගමණය කලා.
කෙසේවෙතත් මෙම සිද්ධිය, පෞරාණික ඊජිප්තු සිශ්ඨාචාරය පිලිබඳව පර්යේෂණ කරන්නන් අතර යම් ආන්දෝලනයක් ඇති කල අතර, මෙම ඇණය කුමන කලකදී දණහිසට ඇතුලු කරන ලද්දක්ද යන්න සොයාබැලීම සඳහා මහාචාර්ය ග්‍රෙග් සමගින් විකලාංග විශේෂඥ ශල්‍ය වෛද්‍ය රිචර්ඩ් ජැක්සන් හා විකිරණ විශේෂඥ ආචාර්ය බෲස් මැක්ලිෆ් එකතුවුනා.
මමියේ දණහිසේ විදින ලද කුඩා සිදුරක් මගින් කැමරාවක් ඇතුලුකොට පරීක්ශා කරන ලද අතර ඇණයේ සාම්පල හා එම අස්ථිවල සාම්පලද රැගෙන පරීක්ශා කලා. මෙම පරීක්ශණ වලදී ලැබුණු එක් නිගමණයක් වූයේ මෙම ඇණය නූතන එකක් නොව ඉතා පැරණි එකක් බවයි. එහෙත් එය මෙම පුද්ගලයා ජීවතුන් අතර සිටියදී ඇතුලු කරන ලද්දක් නොව, ඔහු මියගිය පසු මමිකෘත ක්‍රීඉමේදී සිදුවූ යම් අස්ථි බිඳීයාමකින් පසු මමීකෘත කරන්වුන් විසින් මීට වසර 2600කට පමණ පෙර ඇතුලු කරන ලද එකක් බවට නිගමණය වුනා.
ඒ අනුව මොවුන්ට ඇතිවූ පලමු ගැටලුව නම්, මියගිය පුද්ගලයෙකුගේ කැඩුණු අස්ථියක් සකස් කිරීමට මෙතරම් වෙහෙසවී, ශල්‍යකර්මයක් කොට ඇණයක් ඇතුලු කරන ලදදේ ඇයි යන්නයි. එයට ඊජිතු සිශ්ඨාචාරය පිලිබඳ විශේෂඥයින් ලබාදුන් පිලිතුර වන්නේ ඊජිප්තු වැසියන් මරණින් මතු ජීවිතයක් පිලිබඳව දැඩි විශ්වාසයකින් කටයුතු කල බවත්, මියගිය පසු ඉතා සීරුවෙන් මමීකෘත කිරීමේ අරමුණ මිය ගිය තැනැත්තා මලවුන්ගේ ලෝකයට යනවිට ඔහුගේ සිරුර අංගසම්පූර්ණව තිබිය යුතු බවත්ය. ඒ අනුව, මෙම උසස් කුළයේ ඊජිතු ප්‍රභූවරයා මියගිය පසු වුවත් ජීවත්ව සිටියදී මෙන්ම ඉතා සීරුවෙන් ඔහුගේ බිඳීගිය දණහිස, එකල තිබූ හොඳම අස්ථි නැවත සකස් කිරීමේ තාක්ශණය යොදා නැවත සකස්කරන්නට වූ බව අනුමාන කෙරෙනවා.
මෙම ඇණයේ ස්වභාවය හා එය නිර්මාණය කොට ඇති ආකාරය පරීක්ශාකල නූතන විකලාංග ශල්‍ය වෛද්‍යවරුන්, එය නූතනයේ බිඳීගිය අස්ථි නැවත සවීකරීම සඳහා යොදාගන්නා යකඩ ඇණවලට ඉතාමත්ම සමාන බව පවසනවා. ඇණයෙ සියුම් කෙළවර දඟර ආකාරයට (cork-screw) නිර්මාණය කොට ඇත්තේ අස්ථිය තුල හොඳින් සවිවීම සඳහායි. එමෙන්ම, මෙම ඇණයේ අනෙක් කෙළවරෙහි තුන් පැත්තකට විහිදෙන කුඩා අඬු නිර්මාණය කොට තිබුණා. නූතනයේ භාවිතා කරන අස්ථි සවිකරණ ඇණද එක් කෙළවරක් අස්ථියේ හොඳින් සිරවීම සඳහා දඟරාකාරයටද, අනෙක් කෙළවරින්, ඇවිදීමේදී ඇණය එහා මෙහා යෑම වැලැක්වීමට කුඩා අඬුමෙන් විහිදී යන ආකාරයට නිර්මාණය කොට තිබෙනවා.
මීට වසර 2600කට පෙර විසූ ඊජිප්තු සිශ්ඨාචාරය විසින් නිර්මාණය කරන ලද්දක් නූතන නිර්මාණයකට මෙතරන්ම සමානවීමෙන් එකල වෛද්‍ය තාක්ශණය මොනතරම් දියුණුවක් ලබාති බෙන්නට ඇතිද?
විවෘත මනසකින් මේ අපූර්ව සොයාගැනීම පිලිබඳව විචාරණයක යෙදෙන ඊජිප්තු සිශ්ඨාචාරය පිලිබඳව විශේෂඥයින්, මෙම මමියට සවිකරණ ලද ඇණය, එකල කැඩුම් බිඳුම් ශෛල්‍ය කර්ම සඳහා සාමාන්‍යයෙන් භාවිතාකරන ඇණයක් විය හැකි බවට අනුමාන කරනවා. මියගිය පුද්ගලයාගේ මමිය ජීවතුන් අතර සිටි ආකාරයට හැකිතාක් සමානව සැකසිය යුතු නිසා, එය මිමිකෘත කලවුන්, ශල්‍යකර්ම සඳහා යොදාගන්නා ඇණයක්ම යොදාගෙන මමියේ දණහිස සකසන්නට ඇති. ඒ අනුව, මීට වසර 2600කට පෙර ඉතා දියුණු විද්‍ය හා ශල්‍යකර්ම විද්‍යාවක් ඊජිප්තු සිශ්ඨාචාරයට තිබෙන්නට ඇති බව ඔවුන් පවසනවා.